Βιβλίο

Η Νύχτα της Χρυσής Πεταλούδας

Ίσως να μην επισκεπτόταν την Αλεξάνδρεια αυτή τη φορά. Θα πήγαινε στην πόλη των χαλίφηδων, θα συγχρωτιζόταν με ποιητές και φιλοσόφους και θα αναζητούσε καινούργια βιβλία στον Οίκο της Σοφίας. Θα πήγαινε στη Βαγδάτη, την πολιτεία που θα είναι πάντοτε δική μας. Την πολιτεία που δεν θα πέσει ποτέ.

 (Ένας Σουλτάνος στο Παλέρμο, 2005)

 του Μιχάλη Δελαγραμμάτικα

Με τη “Νύχτα της Χρυσής Πεταλούδας” (Verso 2010 – Άγρα 2011) ο Ταρίκ Αλί κλείνει τον μεγάλο αφηγηματικό κύκλο που άνοιξε το 1993 όταν κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της Πενταλογίας του Ισλάμ. Γραμμένη παράλληλα με την ανάπτυξη των σύγχρονων σταυροφοριών για τον έλεγχο της μέσης ανατολής και την ανάπτυξη του φαινομένου της Ισλαμοφοβίας σε Ευρώπη και ΗΠΑ, η Πενταλογία του Ισλάμ, έδωσε τη δυνατότητα στον Ταρίκ Αλί να μιλήσει όχι απλά για τους σπουδαίους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στην ιστορία του Ισλάμ αλλά και να απαντήσει στο ιδεολόγημα του πολέμου των πολιτισμών, από την σκοπιά του μαρξιστικού ουμανισμού.

Η πλοκή του βιβλίου περιδυνίζεται ανάμεσα σε τρείς εποχές. Η πρώτη είναι το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και αφορά την ιστορία της οικογένειας του Ντου Γενξιού, πρόγονου την Γίντι, της Χρυσής Πεταλούδας, ο οποίος ηγήθηκε της εξέγερσης των κινέζων μουσουλμάνων στο Γιουνάν τον 19ο αιώνα και κυβέρνησε για περίπου 10 χρόνια ως Σουλτάνος Σουλεϊμάν. Η οικογενειακή ιστορία του Γενξιού, ως ιστορική νουβέλα, δένει την “Νύχτα” με τα υπόλοιπα βιβλία της πενταλογίας. Οι άλλες δύο εποχές στις οποίες διαδραματίζεται η πλοκή είναι η Λαχώρη της δεκαετίας του 60 -λίγα χρόνια μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, όταν ακόμα για το Πακιστάν προοιωνίζονταν ένα μέλλον ευημερίας- και η σημερινή εποχή στο Λονδίνο, το Ισλαμαμπάντ -του κατεστραμμένου σήμερα Πακιστάν- το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη της εποχής του Τζωρτζ Μπους. Το βιβλίο είναι στην ουσία η μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του Ταρίκ Αλί, μια κατάθεση των ατομικών και των συλλογικών του προσδιορισμών: του αριστερού διανοούμενου στο Λονδίνο, του επαναστάτη μαρξιστή φοιτητή στη Λαχώρη, του πολιτικού πρόσφυγα, του καλλιτέχνη. (περισσότερα…)